Onze kindertijd, de meest belangrijke tijd van ons leven waar we onze ouders nodig hebben om ons te ondersteunen en begeleiden naar een liefdevolle, zelfbewuste en onafhankelijke volwassene. Al onze voorouders zijn getraumatiseerd door de oorlog en opgegroeid in systemen die deze traumatische gebeurtenissen niet hebben mogen/willen/durven/kunnen verwerken, zonder oordeel. In die tijd was dat niet eens een optie. Echter heeft dit wel gevolgen voor de kinderen toen en nu wanneer deze wonden niet helen. Ook voor ons als volwassene kunnen we onbewust deze lasten nog met ons meedragen zonder dat we ons daar bewust van zijn. Dit kan onbewust worden doorgegeven van generatie op generatie en is voor iedereen heel persoonlijk. Er zijn ook genoeg mensen die aangeven nergens last van te hebben. Een kind hoort in veiligheid te kunnen opgroeien binnen welk systeem dan ook (gezin, familie, school enz.). Kinderen zijn afhankelijk van hun ouders en andere volwassenen hoe zij door hun eigen ogen naar zichzelf en de wereld kijken. Wat is hun geleerd toen zij nog kind waren? Willen zij dat doorgeven aan de kinderen of kiezen zij hun eigen manier en pad? Veiligheid is naar mijns inzien de belangrijkste basisbehoefte om er te kunnen Zijn en te bestaan, bestaansrecht. Dit is een recht dat ieder mens heeft om het aardse leven te ervaren en te leven. Echter staan we wat dat betreft nog in de kinderschoenen. Om hier op grote schaal een verandering in te kunnen doorvoeren halen we enkel met kleine stapjes het grootste resultaat en dat begint bij ons zelf.

De naam van mijn praktijk Bewust je-Zelf Zien is dan ook precies waar ik de focus op leg. Als je voor de spiegel staat, kun jij dan alleen je buitenkant zien of ook jouw wereld aan de binnenkant? Ons lichaam dient enkel als bescherming voor onze binnenwereld, daar waar alle kennis, liefde en wijsheid zit opgeslagen. Het is er allemaal al, je mag het je alleen weer gaan herontdekken. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Door de onverwerkte gebeurtenissen van onze voorouders en onze eigen ervaringen, kunnen er nog deuren gesloten zijn in onze binnenwereld waardoor we die wijsheid, liefde en kennis mogelijk nog niet allemaal kunnen Zien. Als volwassene is het nu onze eigen verantwoordelijkheid om deze te verwerken en je stapje voor stapje weer meer te verbinden met je-Zelf. Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat het ontzettend veel rust, ontspanning, vreugde en liefde met zich meebrengt en dit een rimpeleffect teweegbrengt vanuit jouw binnenwereld naar de buitenwereld. Ik ben vast niet de eerste en de enige en er zijn genoeg mensen die in een verder stadium van persoonlijke ontwikkeling zijn, maar dat maakt niet uit. Iedereen die in de spiegel durft te kijken, naar zijn/haar binnenwereld, hoe klein de stapjes ook zijn, dragen bij aan een mooiere wereld en toekomst voor de kinderen, maar vooral ook voor zichzelf.

Dank je wel dat jij er Bent!

Liefdevol in verbinding,
Jenny